Carnaval in Bolivia

Buenos dias!

De busrit richting la Paz was erg heftig... We hadden een fijne bus maar de onverharde weg was enorm slecht, als er al een weg was. De eerste 6 uur werden we door elkaar geschud, zo erg dat het bijna pijn deed aan je ingewanden. De buschauffeur moest geregeld vol op de rem omdat de weg was weggespoeld door al het regenwater, hij stapte dan uit en ging te voet, gewapend met zijn zaklamp, bekijken of we erdoorheen konden. Een paar minuten laten gaf hij flink gas om er doorheen te rijden, elke keer weer een spannend moment... En bovenop dit alles werd mijn lieve Eddie doodziek, iets verkeerds gegeten. Gelukkig was er een wc aan boord en als hij niet op de wc zat hing hij met zijn hoofd uit de raam. Het was een lange nacht... Eenmaal aangekomen hebben we een ingecheckt in een fijn hotel met warm water, Ed was enorm blij toen hij lekker in bedje kon liggen. De volgende dag voelde Ed zich gelukkig beter, jammer genoeg kreeg ik dezelfde klachten. Dus weer een dag vooral op de hotelkamer doorgebracht... Wat waren we blij met onze tv en de wifi!
De dag erna voelde gelukkig ook ik me beter en konden we eindelijk la Paz gaan verkennen! Ons hotel lag midden in de heksenmarkt, hier zijn super veel winkeltjes met allemaal kruiden, wierook, talismannen en helaas ook foetussen van lama's (deze brengen hier geluk). Erg leuk om uren rond te dwalen over de markt en van de geuren en kleuren te genieten. Later die dag hadden we afgesproken met een Engels koppel en 3 Engelse vrienden die we al de 2e week van onze reis ontmoet hadden en die nu toevallig ook in la Paz waren. We zijn lekker gaan eten en hebben meteen plannen gemaakt voor de volgende dag.
Die dag zijn we met de hele groep gaan fietsen op death road. Dit is de gevaarlijkste weg ter wereld en is officieel afgesloten voor verkeer, ideaal voor te fietsen dus. We gingen met een busje naar het hoogste punt en vanuit daar was het 63 kilometer bergaf. We begonnen in de sneeuw op 4700 meter en op een geasfalteerde weg, hier konden we goed snelheid maken (tot ongeveer 60 k/m per uur). Death road is niet geasfalteerd en je rijd continu langs een afgrond af, erg spannend. De omgeving was prachtig en door al het regenwater waren er veel watervallen. Na ongeveer 5 uur afdalen kwamen we aan op ons eindpunt op 1200 meter, het klimaat hier was tropisch. Hier konden we lekker douchen, was wel nodig want we waren behoorlijk drekkig... Het was een onvergetelijke ervaring!!
Carnaval wordt ook hier in Bolivia flink gevierd. Er wordt veel met water gegooid en met schuim gespoten en net als in Nederland wordt er veel gedronken. Mensen bouwen ook veel feestjes op straat, er wordt veel gedanst op mooie muziek. Maandag was er een optocht, deze duurde van 12.30 uur tot ongeveer 20 uur. Wij hebben er ongeveer 2 uurtjes van meegepikt, het was erg koud om zolang stil te zitten. s'Avonds hebben we weer doorgebracht met onze Engelse vrienden.
Nu zitten we in een restaurant in Copacabana, we zijn hier net aangekomen. Copacabana ligt aan het Titicaca meer. Een prachtige omgeving waar we een aantal dagen zullen verblijven.

Hasta luego!!
xxx Ed y Debby