Bienvenidos en Bolivia

Buenos dias!
Na een soepel verlopen vlucht vanuit Bogotá, met een overheerlijke vegetarische maaltijd van de Businss class, zijn we aangekomen in het zonnige en warme Santa Cruz, Bolivia. Hier was het weer zweten geblazen, gelukkig had ons hostel een heerlijk zwembad!
De eerste dag hebben we Santa Cruz verkent, wederom een grote, moderne stad. Het was de bedoeling hier niet lang te blijven, maar door problemen met pinnen zaten we een beetje vast... Zaterdag en zondag was het onmogelijk om te pinnen, dit schijnt voornamelijk een probleem van de Rabobank te zijn. En wij hebben natuurlijk 3 Rabobank pasjes... Toen we onze rekeningen aan het bekijken waren bleek onze creditcard ook nog geskimd! Een tegenvaller, nu moeten we dus zonder creditcard verder. We hadden al onze hoop gevestigd op maandag, dit omdat we in de weekenden al vaker problemen met pinnen hadden gehad. En ja, we hadden geluk! Maandag lukte het, en we hebben toen maar meteen de pinautomaat geplunderd. We waren weer back in business en konden weer even vooruit!
Tijdens ons verblijf in Santa Cruz zijn we naar biocentro Güembé geweest, hier was een vogel- en vlindertuin en er waren veel orchideën (helaas niet in bloei). Ook waren er veel gelegenheden om te zwemmen.
De avonden in het hostel waren rustig, maar gezellig. Ook heb ik weer kunnen genieten van de kookkunsten van Ed, heerlijk weer normale kost!
Maandag hebben we samen met Wim en Dorothy (koppel uit Hasselt) een taxi gedeeld richting Samaipata. Samaipata is een klein, rustig dorpje dat op 1900 meter hoogte ligt. Samaipata betekent: rust in de bergen, en dat is ook helemaal waar. Echt een verademing na alle grote steden en alle smog. Er liggen veel restaurantjes van met name expats, veel lekker en bekend eten dus! De eerste middag hebben we het dorpje verkent, hier was niet veel tijd voor nodig... Ook zijn we naar een uitkijkpunt gelopen met een mooi uitzicht over de valei.
De volgende dag zijn we met een taxi richting las Cuevas gereden, hier waren 3 mooie watervallen. De omgeving hier is prachtig, Samaipata ligt op de grens van de Andes en het Amazone gebied. Het is hier heerlijk groen! Ook hadden we erg veel geluk met het weer, het is regenseizoen, maar wij hebben alleen maar zon gezien! s'Middags zijn we naar el Fuerte geweest, dit is een archeologisch gebied boven op een berg. Met op de top een zandstenen rots waar de Inca's vroeger ceremonies hebben uitgevoerd. Er waren allerlei figuren in de rots gekerfd, je had wel een gids nodig om te begrijpen wat je allemaal zag. Verder waren er veel overblijfselen van Inca gebouwen zichtbaar. Het uitzicht vanaf de berg was ook prachtig, na elke bocht een nieuw foto moment... Hier waren we wederom met de taxi naartoe gegaan, de taxichauffeur is de hele dag met ons op pad geweest voor maar 15 euro. Dit kun je je in Nederland echt niet voorstellen...
Woensdag hebben we samen met Wim en Dorothy een tour gedaan naar een rivier. De hike hier naartoe was erg mooi en ook goed te doen, erg prettig want de zon was erg fel. We hebben genoten van het mooie uitzicht en de verhalen van de extreem vrolijke gids. Toen we eenmaal bij de rivier waren aangekomen konden we niet wachten om het water in te gaan. Je kon vanaf rotsen van ongeveer 3 meter in het water springen. Eerst durfde ik niet, maar toen ik het eenmaal geprobeerd had kon ik bijna niet meer stoppen. Ook Ed heeft heel wat bommetjes gemaakt. Het water was heerlijk, niet echt koud, het was goed opgewarmt door de zon.
s'Avonds waren we allemaal erg moe, dus na een lekker diner en een glaasje wijn hebben we geslapen als roosjes! Het hostel waar we verblijven is erg mooi, ze hebben een mooie tuin met allemaal fruitbomen. Er verbleven erg veel Nederlanders en Belgen, best vreemd dat de voertaal over het algemeen Nederlands is...
Je komt ook vaak dezelfde mensen tegen, iedereen zit ongeveer op dezelfde route of doet de route andersom. Het voordeel is dat je van iedereen tips krijgt over waar wel en waar niet heen te gaan. Nu zitten we in ons hostel te relaxen en te wachten op onze bus richting Sucre, het is wederom een nachtbus. Onze eerste busrit in Bolivia, best spannend... De weg schijnt extreem slecht te zijn, dus we hebben een nacht hobbelen in het vooruitzicht. Het geluk is dat het niet heeft geregent de afgelopen dagen, anders schijnt het helemaal niet te doen te zijn...

Chau!
Ed y Debby